Na ostrzu książki

Dziedziczka Cieni – Anne Bishop

21 marca 2019

Dziedziczka Cieni – Anne Bishop
Przełożył Jakub Szacki
Wydawnictwo Initium , 2009 , 429 stron
Z cyklu Trylogia Czarnych Kamieni ; Księga II
Literatura amerykańska

   Po okrutnej i dynamicznej akcji w Córce Krwawych, księga druga trylogii zaskoczyła mnie spokojem, wyciszeniem i skupieniem się przede wszystkim na Jaenelle. Na jej burzliwym dorastaniu, kiedy dziewczynka staje się nastolatką, a potem bardzo młodą kobietą. Na jej powolnym składaniu kawałek po kawałku roztrzaskanego kryształowego kielicha symbolizującego okaleczoną, zniszczoną gwałtem dwunastoletnią psychikę. Na jej wychodzeniu z szaleństwa zwanym Wykrzywionym Królestwem, w której pozostał jej przyjaciel Daemon. To również czas testu sprawdzającego siłę ojcowskiej miłości jej przybranego ojca Księcia Ciemności Saetana. Miałam wrażenie, że w powieść fantasy został subtelnie wpleciony bardzo dobry, praktyczny poradnik postępowania z osobą skrzywdzoną na tle seksualnym. Autorka w psychologicznie wnikliwy sposób umiejętnie podkreśliła rolę najbliższych w procesie zdrowienia. Pokazała jak odbudować ponownie relacje z mężczyznami oparte na zaufaniu, cierpliwości, wyrozumiałości, poczuciu bezpieczeństwa przy stałym wsparciu ze strony rodziny i oddanych przyjaciół.
   Ta dominująca cisza wokół Jaenelle nie oznaczała jednak spokoju w królestwach rządzonych przez ich agresywne władczynie, dla których plebs jest paszą dla demonów. Intrygi osób jej nieprzychylnych, próbujących przejąć przynależną jej z urodzenia władzę, osiągnęły apogeum w drugiej części powieści. Znowu polała się krew, ponownie było słychać chrzęst miażdżonych kości i krzyki rozszarpywanych ciał przez Harpie. Kobiety z Królestwa Terreille nie chciały zrezygnować z dotychczasowych układów zależności płci, twierdząc, że mężczyźni z Kamieniem mogą być szkoleni na obrońców swoich terytoriów, ale żaden mężczyzna nie sprosta Królowej w strategii działania czyli stojącej u steru władzy.
   A co na to mężczyźni, którzy w większości godzili się na seksualne niewolnictwo i służebną rolę?
   Otóż, jak twierdzi Saetan, który całe życie służył Hekatah, to nie władza i magia Fachu przyciągała mężczyzn. To było wewnętrzne promieniowanie tych kobiet, luminescencja, do której niektórzy mężczyźni tęsknili tak bardzo, jak mogliby tęsknić do światła w oknie, stojąc na mrozie. Tęsknili do tego światła tak bardzo, jak tęsknili do tego, aby znaleźć się w słodkiej ciemności ciała kobiety, a może i bardziej. Mężczyźni stawali się Krwawymi, ponieważ ciągnęło ich do jednego i drugiego.
   Taaak… I zrobiło mnie się ich żal.
   Jaenelle właśnie skończyła 20 lat i mimo brutalnych doświadczeń z dzieciństwa rozumiała to doskonale.
Czy uda jej się stworzyć królestwo oparte na partnerstwie płci z zasadami równego współistnienia dla wszystkich jej poddanych, bez względu na pochodzenie?
   Właśnie wskakuję do Wozu wędrującego po Wiatrach po odpowiedź w ostatniej części trylogii Królowa Ciemności.

Autorka: Maria Akida

Kategorie: Fantastyka

Tagi: literatura amerykańska