Na ostrzu książki

Czytam i opisuję, co dusza dyktuje

Facebook Instagram YouTube Lubimy Czytać Pinterest

Bałam się tego kryminału.    Znałam pióro autora. Po reportażu Nie trzeba mnie zabijać się popłakałam. Po powieści Nic, co
Tak jak w kadiszu, żydowskiej modlitwie za zmarłych, ta książka ma ocalić od zapomnienia nazwiska wielu, którzy cierpieli w imię
Chcesz rozśmieszyć Boga? Opowiedz mu o swoich planach!    Nie wiem, gdzie to kiedyś przeczytałam, ale Shelby w swoim osiemnastoletnim
Bolechów mieścił w sobie wszystko: gospodarską wieś, pegeerowskie miasteczko ze szkołą na skraju, nasz pałac na wzgórzu i to drugie
Nie mam rodziców, bo jestem tak zwanym deficytowym dzieckiem wujka George’a. Tak powiedziała o sobie jedna z głównych bohaterek Olivia
Według danych Instytutu Statystyki Kościoła katolickiego oraz Centrum Ochrony Dziecka w okresie od stycznia 1990 roku do czerwca 2018 roku
W chwili utworzenia »dzielnicy żydowskiej« stałem się nieoczekiwanie jej mieszkańcem, jako właściciel apteki „Pod Orłem” przy palcu Zgody 18.   
Nigdy do niego nie dotrą, a przynajmniej nie w taki sposób, by cokolwiek mu przykleić.    Tak myślał obserwator płonącej
Bądź zmianą, którą chcesz zobaczyć w świecie.    Te słowa Mahatmy Gandhi przytoczone przez autorkę towarzyszą jej od wielu lat.
Składam przed wami obietnicę, że całe moje życie, czy przyjdzie żyć mi długo, czy też krótko, wypełnię, służąc z całych
Przez najbliższe osiem godzin będę całkiem sama. Sama w ciemności. Sama z nią i z pozostałymi.    Dwudziestoletnia Viv, mimo
10 celów w życiu 1) zostać ojcem 2) znaleźć i zatrzymać kobietę 3) utrzymać związek z Bogiem 4) gonić Swoje
Myślałam, że kiedy ma się już stałego partnera, pracę, wspólne wakacje raz w roku i mieszkanie na kredyt, to marzenia
Dom opowie im, co się wydarzyło. Wszystko tutaj pragnie opowiedzieć swoją historię.    Te pierwsze intrygujące zdania rozpoczęły obłędną historię,
Nieistotne, jaką drogę sobie utorowało i jaki wybrało sobie powód, zło zawsze pozostaje złem.    Tak myślała Nina, główna bohaterka
Zieleń lasu, złote zboża falujące na polach, kręte wąskie dróżki, którymi biegały psy. W koronach drzew siedziały ptaki, śpiewały przyjemnie.
Gdy ponad dziesięć lat temu opuszczałam ten dom, poprzysięgłam sobie, że nigdy tu nie wrócę.    Jednak Sadie, główna bohaterka
1,8,20,29,49,58.    Sześć stałych liczb od piętnastu lat skreślanych na kuponie lotto przez małżeństwo Lexi i Jake’a wraz z przyjaciółmi
Ależ dobrze bawiłam się z tą poezją!    Z poezją?    Właśnie! Można, jeśli autor dał zielone światło ku temu.
Takie szaleństwo nadaje człowiekowi sens życia, w czasach, kiedy umiera nadzieja. Tylko takie szaleństwo.    Tak myślał świadek jego narodzin,