Na ostrzu książki

Głębiej – Roderick Gordon, Brian Williams

29 kwietnia 2023

Fantastyczna Przygoda z części pierwszej cyklu Tunele zamieniła się w Survival!

   Bardzo brutalny, piekielnie trudny fizycznie i psychicznie w walce o przeżycie każdego kolejnego dnia w labiryncie tuneli, w której obowiązywała zasada – albo my, albo oni. To była lekcja, w której główni, nastoletni bohaterowie zrozumieli, że wyobraźnia o przygodzie miała się nijak do twardej rzeczywistości.

   Zwłaszcza wśród Styksów i Kolonistów.

   Czternastoletni Will początkowo zafascynowany odkrytym światem równoległym w tunelach, szybko pojął, że rządzi się on bezwzględnymi prawami, a on, jako Górnoziemiec, nie ma szans powrotu na powierzchnię. Za dużo wiedział i zobaczył, by klasa rządząca podziemiem pozwoliła mu na to.

    Były jeszcze dwa inne powody.

   Konieczność odnalezienia ojca przebywającego gdzieś w niekończących się ciągach korytarzy i lojalność wobec przyjaciela Chestera skazanego przez Styksów na Wygnanie w głąb Ziemi. Do Głębi, stąd tytuł drugiej części, otoczonej nimbem strachu i wielkiej niewiadomej, o której nawet Koloniści mówili z wielką trwogą. Will ruszył wraz z młodszym bratem Calem za Chesterem, którego odnaleźli w Pociągu Górników wiozącym go korytarzami w dół.

   Od tej pory tworzyli nierozerwalne trio.

   Nie mogę powiedzieć, że zgodne i zgrane. Byłoby za różowo. Między Calem a Chesterem nieustannie iskrzyło, wywołując pożary gaszone z kolei przez Willa. Droga najeżona niebezpieczeństwami, często śmiertelnymi, wymuszała na nich wypracowanie kompromisu. W starciu z okrutnymi, zagrażającymi zdrowiu, a nawet życiu, wydarzeniami ze strony istot żyjących w Głębi, szybko zrozumieli, że nawet w tym okropnym, wrogim i obrzydliwym środowisku lojalność i szacunek względem przyjaciół były sprawą kluczową. To właśnie zaufanie i kodeks postępowania stanowił klej, który spajał cały zespół. Autor wykorzystał ten wątek do pokazania procesu dojrzewania i krzepnięcia przyjaźni między Willem a Chesterem w miarę zdobywania dotkliwych, bolesnych, a nawet granicznych psychicznie doświadczeń, które przekształciły geometrię ich stosunków we wszystkich wymiarach. Często dla obu traumatycznego, obciążonego żalem i poczuciem winy. Testującego nie tylko ich przyjaźń, ale hartującego również ich charaktery, które w miarę upływu czasu w ekstremalnych warunkach stawały się twardsze i wytrzymalsze, a niegdysiejsze wady zamieniały się w zalety, by mogli myśleć rozsądnie, nie ulegać panice i podejmować właściwe decyzje.

   Zwłaszcza że tempo i dynamikę akcji narzucała pogoń za nimi.

   Śladem chłopców, którym w ucieczce pomagali zesłańcy w tunelach – renegaci, podążali Styksowie wraz z Sarą – biologiczną matką Willa i Cala. To narracja z jej punktu widzenia pokazywała sytuację uciekinierów od strony ścigających, skomplikowaną przekonaniem kobiety o zdradzie i morderstwie dokonanym na jej bracie Tamie przez Willa. Nie miała świadomości, że stała się ofiarą i narzędziem manipulacji Styksów wykorzystujących jej emocje do wytropienia synów.

   Sytuacja uciekinierów powoli robiła się coraz bardziej niebezpieczna.

   Do tego stopnia, że pojawiły się ofiary śmiertelne po obu stronach, a ich sprawcami byli również bracia.

   Ale, ale!

   Żeby nie było aż tak groźnie, autor w grozę sytuacji wprowadzał zmyłki oparte na niedoinformowaniu, nadinterpretacji i pomyłkach, które dawały nadzieję na zmianę kierunku akcji na bardziej pożądaną lub przynoszącą katharsis. Drugim elementem wprowadzającym rozluźnienie nieustannego napięcia była narracja opisująca wędrówkę przybranego ojca Willa, doktora Burrowsa.

    Autor ukazał go jako typowego badacza.

   Osobę totalnie pochłoniętą przez pasję poszukiwania i odkrywania, która miała więcej szczęścia w eksploracji tuneli niż racjonalnego podejścia do swojej sytuacji traktowanej jak „wielki obchód” podziemnego świata. Takie podejście budowało również dystans do napotykanych śmiertelnych pułapek, w którym strach pokonywało nieodparte pragnienie odkryć na miarę wszystkich stuleci i sławy dzięki nim. Te trzy główne narracje, śledzące tropy trzech wędrówek, powoli prowadziły wszystkich bohaterów do jednego celu.

   Czeluści.

   Legendarnego miejsca z jednym przekazem – nikt żywy stamtąd nie wrócił. Emocjonalny dramat, który rozegrał się nad jej krawędziami, sięgnął zenitu, grzebiąc jedną nadzieję, ale rodząc drugą.

   Jednak o tym w trzecim tomie cyklu Otchłań.

   Zdania pisane kursywą są cytatami pochodzącymi z książki.

Głębiej – Roderick Gordon, Brian Williams, przełożył Janusz Ochab, Wydawnictwo Wilga, 2023, cykl Tunele, tom 2, wydanie 2 zmienione, literatura angielska.

Na postawie cyklu powstał film.

Autorka: Maria Akida

Kategorie: Dla młodzieży, Fantastyka