Na ostrzu książki

Życie – Audrey Carlan

21 marca 2019

Życie – Audrey Carlan
Przełożyła Anna Szafran
Wydawnictwo Edipresse , 2018 , 334 strony
Cykl Trylogia Namiętności , tom 4 ; Cykl Namiętności , tom 1 ; Seria Bliska Sercu i Ciału
Literatura  amerykańska

   Założę się, że myślałyście, że trylogia się skończyła, ale wracacie!

   Te słowa autorka kieruje w podziękowaniach do duchowych sióstr, jak nazywa swoje trzy przyjaciółki. Prototypy bohaterek w swoich powieściach. Powrotem kolejną częścią w Trylogii Namiętności trochę namieszała, bo czwarty tom to już tetralogia, a przecież w kolejce czeka piąty – Los.

Na dodatek pojawiła się osobna nazwa cyklu – Namiętności i jeszcze serii Seria Bliska Ciału i Duszy. Trochę pogubiłam się w tym szufladkowaniu, czy mam przed sobą tom pierwszy, czy czwarty? Prawdą okazały się obie wersje i nie przeszkodziło mi to w połapaniu się w wątkach, dlatego że każda część stanowi odrębną historię z dominującą rolą jednej dziewczyny spośród czterech przyjaciółek. Wspomnianych wcześniej duchowych sióstr – Gillian, Bree, Kat i Marii. Autorka zadbała również o przypomnienie wątków z poprzednich części, wplatając je w powieść, a tym samym pozwalając mi na szybkie zorientowanie się w sytuacji. W tej części główną bohaterką, wokół której toczy się dynamiczna akcja, jest Maria. Dwudziestoośmioletnia tancerka zawodowa. Prześliczna brunetka o idealnej figurze,  nieposkromionym temperamencie i apetycie seksualnym. Ten ostatni ma ogromne znaczenie dla rozwijającej się akcji.

   A dzieje się bardzo dużo!

   Maria właśnie pożegnała w kaplicy cmentarnej swojego ukochanego Tommyego, który oddał życie, ratując ją i jej przyjaciółkę. To w tym miejscu doznała również deja vu, widząc przy trumnie żywą kopię zmarłego. Brat bliźniak, Elijah, o którym istnieniu nic nie wiedziała, okazał się podobny tylko z wyglądu. Cała reszta była wersją złego chłopca. Nie muszę rozpisywać się na temat jego wyglądu fizycznego, bo wystarczy krótkie i obrazowe – młody Herkules. Przed Marią pojawił się poważny problem moralny. Wątek romansowy, który się między nimi rozwija, to nie erotyczny romans, ale czysta opowieść pornograficzna. Pełna nieokiełznanych uczuć, śmiałych, bezpośrednich i szczegółowych scen seksu oraz otwartych postaw i szczerze wypowiadanych pragnień, opartych na pierwotnych wręcz instynktach. Wbrew pozorom ten zabieg autorki ukazania seksu bez tabu i zawoalowanych gier słownych i psychologicznych miał nie tylko dostarczyć rozrywki.

   Miał cel terapeutyczny.

   Jak się okazuje, powieści romansowe też służą „wyższym” celom niż tylko kompensacyjnym. Mogą  na przykład pomóc kobietom z traumą. Maria jest ofiarą przemocy w związku. Jej były chłopak Antonio okazał się katem, który znęcał się nad nią psychicznie i fizycznie. Włącznie z torturą podtapiania i łamaniem kości. Sceny z przeszłości Marii, wyróżnione w tekście kursywą, są tak samo ostre i wyraźne w opisach oraz emocjonalne w przekazie, jak sceny seksu.

   W ich opisach autorka jest bardzo dobra!

   Nic dziwnego, że Maria broni się przed nowym, rodzącym się uczuciem i przed kolejnym mężczyzną w jej życiu. Mur, jaki wokół siebie zbudowała, burzy proste zachowanie Elijaha. Jest do bólu szczery, prawdziwy i transparentny emocjonalnie. I najważniejsze – mówi o uczuciach wprost.

   Słowa potwierdza również w czynach.

   Równie ważną w tej powieści, co więź między kobietą a mężczyzną, jest przyjaźń. Autorka czyni ją nawet nadrzędną wobec związku partnerskiego. W tym podejściu nie byłabym taką entuzjastką, ale pomarzyć można. W końcu od tego są powieści, gdzie wszystko jest możliwe. Nawet mężczyzna, który potrafi mówić wprost o swoich uczuciach i szczerze zapewniać – Bez ciebie, Maria, Ziemia by się nie obracała, moje dni nie zmieniałyby się w noce. Jesteś moim życiem.

   Ciekawe, czy Antonio też jej to mówił?

   Zdania pisane kursywą są cytatami pochodzącymi z książki.

Autorka: Maria Akida

Kategorie: Powieść erotyczna

Tagi: literatura amerykańska