Na ostrzu książki

Szeptem – Becca Fitzpatrick

21 marca 2019

Szeptem – Becca Fitzpatrick
Przełożył Paweł Łopatka
Wydawnictwo Otwarte , 2010 , 325 stron
Cykl Szeptem ; Tom 1
Literatura amerykańska

   Piękna okładka w swoim tragicznym dynamizmie i mrocznym kolorycie, automatycznie nasuwająca szereg pytań: kim jest ta istota, co się stało i dlaczego? Odpowiedzi są ważne, bo ta scena jest brutalnym początkiem całej historii.
Po kilku pierwszych stronach, mechanizm skojarzeń podsunął mi podobieństwo do początku „Zmierzchu” Stephani Meyer, do pierwszego spotkania głównych bohaterów, tutaj Nory i Patcha (chwała tłumaczowi, że pozostawił je w oryginalnej formie, podając jego znaczenie tylko w przypisie – łata, łatka): też szkoła, też lekcja i też wspólna nauka przy jednej ławce szkolnej.
Na tym kończą się podobieństwa i żeby uciąć wszelkie spekulacje na ten temat ( a myślę, że będzie ich sporo i powieść przed tym nie ucieknie), odcinam się od nich jednym stwierdzeniem: kończy się era wampirów, zaczyna się era aniołów!
   Bo to, co wydarzyło się później, już nie było takie same.
   Nora, atrakcyjna, wrażliwa, inteligentna szesnastolatka była wyjątkową dziewczyną, o czym sama nie wiedziała, a co potem okazało się jej przekleństwem. Przyjaźniła się z Vee, rówieśniczką z ogromnym poczuciem humoru. Polubiłam ją od pierwszej, ciętej riposty, a pokochałam za jej komentarze i dialogi wywołujące mój głośny śmiech. A Patch? Mmmm, z wyglądu jak ulubione ciacho, niestety ze słodką trucizną w środku. Upadły anioł o oczach tak czarnych jak jego mroczna przeszłość i zły z natury, co i tak było dużym osiągnięciem w jego samorozwoju, bo kiedyś był bardzo, bardzo zły, na dodatek biedny, utrzymujący się z hazardu i mający jeden cel: zabić Norę, by móc stać się człowiekiem. Jednym zdaniem chłopak, który bierze wszystko, a sam nie daje nic.
Węzeł gordyjski jaki misternie uplotła autorka ze skomplikowanych relacji między postaciami powieści, tajemniczych zdarzeń następujących po sobie, a poddających w wątpliwość prawidłowe działanie zmysłów, pozornie nielogicznych zachowań bohaterów obdarzonych paranormalnymi umiejętnościami, mógł być rozwiązany tylko poprzez śmierć jednego z nich. A żeby ten węzeł jeszcze bardziej zacieśnić, zasupłać i splątać dodała wolno, bardzo wolno, budujące się uczucie miłości, przed którym broniła się Nora, a Patch wahał się mu poddać.
   Ta książka ocieka erotyzmem mimo, że nie ma w niej scen seksu, no, może poza trzema pocałunkami, z których jeden się nie liczy, a pozostałe…eee, nie napiszę. Ale dodam za to, że wszystko rozgrywa się w przestrzeni miedzy pożądaniem, a spełnieniem.  Tej przestrzeni, która pochłania każdą dziewczynę podobną do Nory (i nie tylko!).
   Tę historię połknęłam w jeden dzień, odrywając się kilkakrotnie tylko do szybkiego wypełnienia swoich obowiązków, by móc powrócić do mokrego od deszczu, ciemnego, skąpanego we mgle, nomen omen, Coldwater, by mieć znów naście lat i wierzyć w moc miłości, tej pierwszej i jedynej na śmierć i życie (dosłownie), i w swojego anioła stróża (też dosłownie).
   Czekam na więcej, a wiem, że będzie.

Autorka: Maria Akida

Kategorie: Dla młodzieży

Tagi: literatura amerykańska