Na ostrzu książki

Gniewna fala – Jennifer Donnelly

21 marca 2019

Gniewna fala – Jennifer Donnelly
Przełożył Patryk Dobrowolski
Wydawnictwo Zielona Sowa , 2015 , 359 stron
Literatura amerykańska

Tak, jak w pierwszej księdze Sagi Ognia i Wody towarzyszyła bohaterkom powieści wspólna pieśń, tak i w księdze drugiej nie mogło jej zabraknąć. Świat syren to przecież piękna muzyka i hipnotyzujący śpiew. Jednak tym razem słowa były zupełnie inne, bo poświęcone talizmanom.

To one były celem kolejnych wypraw sześciu przyjaciółek. Syrenich księżniczek z sześciu królestw mórz i oceanów świata. Od powodzenia ich wypraw zależały ich dalsze losy. Ich istnienie. Księga druga opowiadała tylko o dwóch wyprawach – głównej bohaterki Serafiny i jej przyjaciółki Neeli. Początkowo działających oddzielnie, by na koniec połączyć siły. Druga część sagi utrzymała wysoki poziom dynamiki wydarzeń, nagłych zwrotów akcji, zaskakujących niespodzianek, odkrywanych tajemnic, pomocnej magii, ucieczek przed pewną śmiercią, niebezpiecznych konfrontacji, ale i rozczarowań.
Zwłaszcza tych dotyczących natury syreniej.
Chociaż śmiało można powiedzieć – ludzkiej. Ta historia to przecież metafora świata człowieczego. Może dlatego przyjaźń i miłość była motywem przewodnim tej księgi. Nie zwróciłabym na to uwagi, bo miłość to stały motyw powieści dla młodzieży, gdyby nie podkreślenia ołówkiem uczynione przez poprzednią czytelniczkę. Nastolatkę, która podsunęła mi tę sagę. Trochę zdziwiłam się, bo dziewczyna bardzo szanuje książki. Musiała być ta myśl dla niej bardzo ważna, skoro zdecydowała się na taką „profanację”, wyróżniając te słowa – …miłość to nie czułe słówka i rzucane mimochodem obietnice. Miłość jest trudna. Stawia przed tobą zadania i cię zmienia. Wypełnia twoje serce i czasem sprawia, że musi ono stwardnieć. Miłość wymaga wyrzeczeń… Mało w tej myśli idealizmu, za to dużo realizmu i goryczy. Trochę na pohybel tym, którzy uważają młodzieżowe fantasy za mocno nieżyciowe i wyidealizowane. A tu taka niespodzianka! Właściwie ten fragment mógłby być mottem tej części sagi. Cała fabuła ma w sobie ukryte właśnie to przesłanie, a autor zrobił wszystko, by Serafina i jej przyjaciółki boleśnie odczuły i doświadczyły go najbardziej. Wiele w tej powieści osobistych wyrzeczeń i poświęcania się dla celów wyższych. Dla dobra innych.
Pięknych wartości uczy ta saga!
Jej kontynuacja to kolejne dwa tomy.