Każdy jest geniuszem, ale jeśli zaczniesz oceniać rybę pod względem jej zdolności wspinania się na drzewa, to przez całe życie będzie myślała, że jest do niczego.
Tę myśl dawno sformułował Albert Einstein, którego powszechnie do dzisiaj uznaje się za przykład geniuszu. Autor tej publikacji uczynił z niej tezę, udowadniając, że geniuszem jest każdy.
Każdy ma swój geniotyp.
Typ geniuszu, do którego wydobycia potrzeba niewiele, a zyskuje się wszystko to, czego szukamy w życiu, a co wyszczególnił autor na swojej stronie internetowej tonyestruch.com – „jaki talent masz do zaoferowania światu, po co tu jesteś i czego się od ciebie oczekuje”, czyli krótko ujmując – spełnienia i szczęścia.
Brzmi jak slogan, ale ja jestem żywym przykładem zawartości jego publikacji.
Autor nad teorią genotypu, czyli rodzajami geniuszów, których wyodrębnił dziewięć, nadając im znak geometryczny i nazwę, pracował dziesięć lat. Stworzył multidyscyplinarny zespół badaczy i naukowców obejmujący biologów, neurobiologów, psychologów, psychopedagogów i coachów, by spojrzeć na geniusz z różnych perspektyw nauki. Scharakteryzowanie ich zajęło połowę książki, ponieważ każdy z nich omówiono pod kątem zalet i wad, ilustrując nazwiskami znanych osób reprezentatywnych dla danego typu geniuszu, a na końcu każdego rozdziału umieszczono krótki kwestionariusz dla czytającego na odkrycie w nim danego typu.
Mający jednak charakter tylko orientacyjny.
Autor dla zainteresowanych profesjonalną analizą podał kod QR oraz link do strony z kompetentnym testem. W moim przypadku wiedza zgromadzona przez autora potwierdziła się w 100%. Nie była odkrywcza, ponieważ to podejście do ukrytego w każdym człowieku potencjału poznałam dużo wcześniej w publikacji Ikigai Hektora Garcii i Francesa Mirallesa, a nazwanego przez nich mobui, czyli istotą osobowości. To na tę pozycję i jednego z autorów – Francesa Mirallesa powołał się autor tej publikacji, a nawet poprosił o słowo wstępu do swojej książki, która wzmocniła we mnie pewność, że idę w zgodzie z sobą, w dobrym kierunku, dając mi przy okazji tarczę obronną przed ostracyzmem społecznym formułowanym w kastrujących zdaniach – za dużo czytasz, książki to patologia, po co ci takie książki i tak dalej. Jest ich naprawdę dużo, bo przecież żyję w kraju, w którym czyta tylko 36% moich rodaków.
Obie teorie mają wiele ze sobą wspólnego.
Jednak teoria geniotypu jest dużo szersza, ponieważ zawiera metodę rozpoznawania geniotypu, który „pozwala nam zrozumieć bardzo istotną część nas samych, gdyż dostarcza informacji na temat zespołu cech, które nas definiują i kształtują: jakie są nasze relacje z innymi, jaki zawód najbardziej odpowiada naszemu geniotypowi czy też, na jakie ciemne strony naszej osobowości powinniśmy zwrócić uwagę, aby starać się unikać w ich codziennym życiu”. Podsuwa narzędzia na samodzielne odnalezienie talentów w sobie, omawia bariery go ograniczające i czynniki go kastrujące – społeczne (rodzina i szkoła – edukastracja), psychiczne – wewnętrzny krytyk (polecam poradnik Jak uciszyć w sobie wewnętrznego krytyka i uwierzyć w siebie – Aliny Adamowicz i Joanny Godeckiej) oraz jego rolę w relacjach zawodowych, rodzinnych i partnerskich. To wszystko w drugiej części poradnika, której konkluzją była zamiana znanego, ale ograniczającego pojmowanie życia, bo racjonalnego, aksjomatu Kartezjusza – Myślę, więc jestem na poszerzający go o aspekt wypływający z serca – Czuję, więc jestem. To w sercu, według autora, obok intuicji i talentu, upatruje źródła człowieczego geniuszu. W nim kryje się wskazówka określająca nasz geniusz i warunek działania w zgodzie z samym sobą, bo, gdy odnajdziesz swój geniotyp, na podobnej zasadzie otworzy się przed Tobą wszechświat nowych możliwości i prędko zaczniesz robić rzeczy, o których dotąd nie śniłeś.
I jeszcze jedna, bardzo ważna rada.
Możesz ukończyć dowolne kursy, recytować pozytywne afirmacje, odprawiać rytuały ze świecami czy odmawiać zdrowaśki. Jednak póki nie przyjmiesz na siebie odpowiedzialności za wydobycie z siebie, tego, co najlepsze, nic się nie zmieni. Celem tego poradnika jest pomóc odkopać spod wielu warstw przekonań, uprzedzeń, stłumień i wyparć skarb ukryty w KAŻDYM – supermoc.
Ta pozycja odpowiedziała mi również na nurtujące mnie pytania – jak to możliwe, że wokół mnie jest tyle błąkających się po życiu ludzi, którzy nie są świadomi swoich talentów, że z uporem maniaka im zaprzeczają, kastrują się od wewnątrz i pozwalają na to otoczeniu z zewnątrz, że nie jest to dla nich tak oczywiste, jak dla mnie oddychanie…
Teraz wiem i najważniejsze – jak im pomóc.
Zdania pisane kursywą są cytatami pochodzącymi z książki.
Geniotyp: odkryj geniusz, który jest w tobie – Tony Estruch, przełożyła Joanna Mydlach, Wydawnictwo BezFikcji, 2023, literatura hiszpańska.
Autorka: Maria Akida
Kategorie: Poradnik, Psychologia
Dodaj komentarz