Na ostrzu książki

Księga Tris – Tamora Pierce

21 marca 2019

Księga Tris – Tamora Pierce
Przełożył Jarosław Zachwieja
Wydawnictwo Initium , 2011 , 319 stron
Cykl Krąg Magii ; Tom 2
Literatura amerykańska

Cała czwórka bohaterów, Tris, Daja, Sandry i Briar, uwięziona w pułapce podczas trzęsienia ziemi, którym zakończyła się Księga Sandry, pierwsza część cyklu Krąg Magii, przeżyła szczęśliwie kataklizm dzięki wspólnej, połączonej walce z żywiołem wspomaganej złą magią. Po tym niebezpiecznym, ale pouczającym wydarzeniu, każde z nich zrozumiało, że w jakiś tajemniczy, niewytłumaczalny sposób, ich świadomość, myśli i magiczne zdolności, zostały połączone w nierozerwalny czworokąt. Jak sama Daja mówi – To skomplikowane, (…) że być może wiemy, co dzieje się z mocami pozostałych. Może nie potrafimy robić dokładnie takich samych rzeczy, ale wiemy, co dzieje się z magią nas wszystkich. Od tej pory każdy z nich czuł, widział i słyszał to, co pozostałe dzieci, nie tracąc przy tym własnych, indywidualnych, specyficznych dla siebie mocy, które rozwijali pod opieką przypisanych im nauczycieli i mentorów. Jak się okazało, w miarę rozwoju fabuły, ta wspólnota jaźni i nowe zdolności, jakie w międzyczasie opanowali podczas pobieranych nauk od opiekunów, odegrały ogromną rolę w kolejnym nieszczęściu, jakie nawiedziło Port Letniomorza i ich nowy dom – Świątynię Wietrznego Kręgu. Port był dobrze strzeżony nie tylko, jak widać na mapce dołączonej do książki, przez system solidnej fortyfikacji:

Ale również przez potęgę magii wplecionej w wybrzeża wysp i łączące je przejścia. Nie było to jednak przeszkodą dla złego maga Enahara, który pragnął posiąść to, co znajdowało się w Świątyni Wietrznego Kręgu – zaklętą broń, magiczne urządzenia, liczące wiele wieków księgi zaklęć, z których można się, na przykład, dowiedzieć o sposobach tworzenia brylantów z węgla i rubinów z krwi, (…) lustro, które nawet człowiekowi niebędącemu magiem pozwala szpiegować każdego, kogo tylko zechce oraz pojmać samych magów, którzy mogą stać się cenionymi niewolnikami.
Czwórka dzieci, ciężko doświadczona przez los, pozbawiona wcześniej swoich domów lub rodzin, nie mogła pozwolić, aby teraz, kiedy odzyskały poczucie bezpieczeństwa, stabilizacji i własnej wartości w nowym miejscu, które stało się ich domem z kręgiem zaufanych opiekunów i przyjaciół, zostało im odebrane. Walka o swoje miejsce na ziemi i o swoją przyszłość zapowiadała się więc na dużo niebezpieczniejszą i bardziej wyczerpującą niż ostatnie trzęsienie ziemi, a główną narratorką nadciągających wydarzeń miała być Tris.
Druga część cyklu ukazuje proces nie tyle odzyskiwania wiary w siebie przez dzieci, jak to było w części pierwszej, ile utraconego zaufania do dorosłych i do rówieśników. To czas, w którym samotność poranionej psychiki dziecięcej, ustępuje leczniczemu efektowi działania współpracy, wzajemnej pomocy w pokonywaniu własnych słabości i lęków, otwierania się na potrzeby innych , kształtowania się empatii i budowania przyjaźni miedzy dziećmi.
Te dwie części (i mam nadzieję, że w efekcie cały cykl) to idealny materiał do pracy biblioterapeutycznej. Jest w nich wszystko to, co potrzebne i pożądane zarówno w indywidualnej psychoterapii dziecka z dysfunkcjami psychospołecznymi, jak i całościowej terapii rodzinnej.
I właśnie w tym tkwi siła, moc i magia opowieści z krainy Letniomorza.

Na końcu książki otrzymałam bonus w postaci fragmentu pierwszego rozdziału kolejnej części cyklu. Tym razem opowiadanej przez Daję.

Autorka: Maria Akida

Kategorie: Dla młodzieży

Tagi: książki w 2011