Na ostrzu książki

Belladonna – Anne Bishop

21 marca 2019

Belladonna – Anne Bishop
Przełożyła Monika Wyrwas-Wiśniewska
Wydawnictwo Initium , 2012 , 411 stron
Cykl Efemera , tom 2
Literatura amerykańska

Mając w pamięci płynny, nieuchwytny, eteryczny świat poznany w pierwszym tomie cyklu Efemera, z przyjemnością zanurzyłam się w nim ponownie, nie przeczuwając, jak głęboko w psychikę ludzką zajrzę.
W rzeczywistość Efemery prostą, jak serce i jednocześnie skomplikowaną, jak uczucia w nim przechowywane. Rozbitą na krajobrazy i chronioną przez Belladonnę przed Zjadaczem Świata. Złem zrodzonym z mrocznej strony ludzkiego serca. Zawsze obecnym, czającym się tuż pod powierzchnią niezauważalnie odwiedzanych krain, żywiącym się negatywnymi emocjami i urzeczywistniającym lęki ich mieszkańców, by ostatecznie znaleźć Miejsce Światła i zgasić pulsującą w nim dobroć i miłość. Ale to nie zamieszkujące je krajobrazczynie miały według bardzo starej legendy, stanąć z nim do ostatecznej walki. Legendy, którą znał Michael. Czarodziej zdolny słyszeć muzykę grającą w ludzkich sercach, ale nie do końca świadomy swoich zdolności i roli, jaką pełnił w otaczającej go rzeczywistości. Zakochany w dziewczynie ze swoich snów – Belladonnie, która była jego przeznaczeniem, ale i przeznaczeniem Efemery. Konflikt celów tych dwóch powinności głównej, tytułowej bohaterki tej części cyklu, jakie miała do spełnienia, przyniósł wszystkim bohaterom powieści wachlarz różnorodnych zdarzeń przepełnionych skrajnymi emocjami.
To bardzo statyczna odsłona tej części cyklu. Głęboko wnikającą w złożoną psychikę człowieka, której analogią jest fabuła powieści. Zobrazowana wersja popularnonaukowego poradnika psychologicznego, która naukowy język tego ostatniego przełożyła na prosty język emocji, zrozumiały dla każdego, bo odwołujący się do autopsji każdego czytelnika. Jest w nim świat fizyczny przeplatający się ze światem duchowym, materialny tłumaczony na emocje i na odwrót. Żywy, pulsujący, zmienny krajobraz niczym ogród uprawiany przez kobiety z powieści, o którego istnienie i piękno trzeba nieustannie dbać, by nie zarósł, nie zdziczał, nie uległ samodestrukcji. Trudny do pielęgnacji, do utrzymania w określonym stanie, do ukazania jego piękna.
Zupełnie jak ludzka psychika z jej świadomością i emocjami.
Autorka wykorzystała historię poszczególnych bohaterów drugoplanowych po to, by ułatwić zrozumienie postępowania ludzi w realnym życiu. Zwłaszcza tych, którzy błąkają się w nim bez celu w poszukiwaniu własnej, indywidualnej drogi, czyniąc ich niepasującymi do społeczeństwa o ustalonych normach i przyjętych zasadach. Ten powieściowy przekład uczuć na konkretne obrazy ilustrujące motywy postępowania człowieka, często niezrozumiałe i potępiane przez środowisko, pięknie odsłania obraz życiowego powołania do jednej roli, od której spełniania zależy poczucie życiowego szczęścia. Tłumaczy samobójstwa pozornie szczęśliwych matek, nagłe odejście ojca od żony i dzieci, ciągły przymus wędrówek duchowych i fizycznych, braterską zazdrość o siostrę, niechęć do nieznanego, samonakręcającą się spiralę nienawiści, poświęcenie miłości w imię nadrzędnych, wyższych celów czy sens zawarty w tych i im podobnych zdaniach – Miłość to nie jest coś, co po prostu czujesz. To coś, co robisz.
Jednak powieść ta nie jest ślepą pochwałą wyłącznie dobra i szlachetności.
Podkreśla konieczność istnienia dualizmu składającego się zarówno z dobra, jak i zła. Niemożność zaistnienia równowagi we wszechświecie i w psychice ludzkiej bez tych dwóch, skrajnych, antagonistycznych, ale uzupełniających się składowych, jak yin i yang. Mrok bez Światła cierpi, a Światło bez Mroku tworzy niebezpieczne skrajności.
Nie przypuszczałam, że pod tą niepozorną fabułą powieści fantasy ujrzę myśl prof. Józefa Tischnera o potrzebie równowagi emocjonalnej, by móc się rozwijać duchowo, a tym samym odkryję trudne tematy natury psychologicznej i filozoficznej przełożone na język obrazów i wizji w literackiej interpretacji. To nie jest li tylko lekka powieść fantastyczna napisania prostym językiem, ale opowieść o życiu, w którym najsilniejszą magię tworzą życzenia serca i którą sercem należy odczytywać.
Od jakiegoś czasu idę tą drogą, ale jej odnalezienie zajęło mi dużo więcej czasu niż Michaelowi. Cudem jest, że się w tych poszukiwaniach nie zagubiłam, jak jego matka w świecie Efemery i jak wielu innych w mojej rzeczywistości.
Trochę się po niej zamyśliłam…

Autorka: Maria Akida

Kategorie: Fantastyka

Tagi: książki w 2012